jedyny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, jedynyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylko jeden, tylko ten, niemający poza sobą innego; wyłączny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwiązywanie krzyżówek to moja jedyna rozrywka. Jedyne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jedyny — w swoim rodzaju «wyróżniający się czymś szczególnym; wyjątkowy, niepowtarzalny»: Każde dzieło sztuki jest czymś wielkim, bo jest jedynym w swoim rodzaju. S. I. Witkiewicz, Dramaty. (...) jestem największym skrzypkiem wszystkich czasów, jedynym w… … Słownik frazeologiczny
jedyny — jedynyni 1. «tylko jeden, nie mający poza sobą innego; tylko ten, wyłączny» Jedyny przyjaciel, żywiciel rodziny. Jedyna pociecha. Jedyne dziecko. ◊ Jeden jedyny «wyrażenie używane dla podkreślenia jedyności danej rzeczy czy zjawiska; bezwzględnie … Słownik języka polskiego
jedyny w swoim rodzaju — {{/stl 13}}{{stl 7}} niedający się niczym innym zastąpić; wyjątkowy, niepowtarzalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bardzo trudno opisać tę rzeźbę, jest jedyna w swoim rodzaju. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jeden jedyny — {{/stl 13}}{{stl 7}} absolutnie jedyny, nie ma (nie było lub nie będzie) drugiego takiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeden jedyny brat mi pomógł. Jeden jedyny raz byłem nad morzem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Радио Колор — Radio Kolor Город Варшава Страна … Википедия
rodzaj — Brzydka (brzydsza) połowa rodzaju ludzkiego zob. brzydki 2. Jedyny w swoim rodzaju zob. jedyny. Piękna (piękniejsza) połowa rodzaju ludzkiego zob. piękny 3 … Słownik frazeologiczny
indywidualistyczny — 1. «wynikający z indywidualizmu jednostki lub zbiorowości; będący tworem jednostki jako indywidualności» Działanie indywidualistyczne. 2. «odnoszący się do indywidualizmu filozoficznego» ∆ pedag. Wychowanie indywidualistyczne «system wychowawczy… … Słownik języka polskiego
jeden — + jedna, jedno jedni, odm. jak przym. 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1» Jeden kandydat. Jeden grosz. Jedna sztuka. Rękawiczki z jednym palcem. ∆ Jedna druga, jedna trzecia, jedna dziesiąta «połowa, trzecia, dziesiąta część czegoś» ◊… … Słownik języka polskiego
monotyp — m IV, D. u, Ms. monotyppie; lm M. y 1. biol. «jedyny gatunek jakiegoś rodzaju, jedyny przedstawiciel tego rodzaju» 2. druk. «maszyna drukarska do odlewania pojedynczych czcionek i automatycznego składania ich w wiersze o żądanej długości» 3. żegl … Słownik języka polskiego
один — одна, одно, укр. один, одна, одно, блр. одзiн, др. русск. одинъ, одина, ст. слав. ѥдинъ, ѥдина, ѥдино, но также ѥдьнъ, ѥдьна, ѥдьного и т. д. (часто в Супр., Ляпунов 167 и сл.; Дильс, Aksl. Gr. 94), болг. един, една, едно, сербохорв. jѐдан,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
